Ik weet niet hoe het komt, maar loop vandaag al de hele tijd te huilen... Ik keek vandaag naar de film my sisters keeper. Het gaat over een gezin met 2 kinderen, 1tje heeft leukemie en de mama doet er alles aan om haar dochter te genezen. Ze laat een kindje inplanten om als donor te gebruiken... Maar na 14jaar is de leukemie terug en heeft het zich verspreid... Uiteindelijk sterft het meisje met haar mama in de armen. Ik denk de hele tijd aan jou. Kon ik jou nog maar eens knuffelen, kon jij nog maar even in mijn armen liggen. Wanneer kunnen we nog eens samen schaterlachen, zingen uit volle borst en gewoon onozel doen? Soetje, ik mis het! Ik mis het enorm! Ik heb nu veel tijd om te denken, te denken aan jou aan de mensen die ik reeds moet missen! Waarom? Waarom? Waarom? Ik wil je niet kwijt... Weetje Soetje, soms ben ik bang dat ik je zou vergeten... Maar geloof me, dit gebeurd niet! Elke dag als mijn wekker af loopt zie ik jou sneeuwbal met uw foto... Je lacht naar me toe en wenst me elke morgen een goede morgen, een goede dag. Elke avond voor ik het licht uit doe en mijn ogen sluit, kijk ik nog eens in jou ogen en wens jou een goede nacht... Ik ga dus met je slapen en sta ook met je op! Lieve soetkin, ik wens je alvast een hele gelukkige verjaardag! Geniet er van en vier het maar goed... Ik zie je morgen alweer op je plekje hé? Voor ik moet gaan werken, want kheb de laten... Pfff tzal een zware dag worden morgen! Kzal weer mijn tovermasker moeten boven halen zodat niemand op het werk mijn blik zou zien... mijn gevoelens kan achterhalen! Lieve Soetkin, Je zit steeds in mijn hart!
Ik ga slapen, ga huilend slapen... EN .....
Wordt morgen huilend wakker!
Je Vriendinneke Stéfanieke
